अदस् [adas] pron. a.pron. a. pron. a. [न दस्यते उत्क्षिप्यते अङ्गुलिर्यत्र इदंतया निर्द्धारणाय पुरोवर्तिनि एवाङ्गुलिनिर्देशः संभवति नापुरो- वर्तिनि, न-दस्-क्विप्
[Tv.] ] (असौ m. f. अदः n.). That, (referring to a person or thing not present or near the speaker) (विप्रकृष्ट or परोक्ष); इदमस्तु सन्निकृष्टं समीप- तरवर्ति चैतदो रूपम् । अदसस्तु विप्रकृष्टं तदिति परोक्षे विजानीयात् ॥ अमुष्य विद्या रसनाग्रनर्तकी
[N.1.5;] असौ नामाऽहमस्मीति स्वनाम परिकीर्तयेत्
[Ms.2.122.] I am that person, so and so (giving the name); असावहमिति ब्रूयात् 13,216;
[Y. 1.26.] अदस् is, however, often used with reference to प्रत्यक्ष or सन्निकृष्ट objects &c. in the sense of 'this here', 'yonder'. असौ सरण्यः सरणोन्मुखानाम्
[R.6.21.] (असाविति पुरोवर्तिनो निर्देशः Malli.); अमी रथ्याः
[Ś.1.8.;] अमी वह्नयः 4.18;7.11. It is often used in the sense of तत् as a correlative of यत्; हिंसारतश्च यो नित्यं नेहासौ सुखमेधते
[Ms. 4.17.] He, who &c. But when it immediately follows the relative pronoun (योऽसौ, ये अमी &c.) it conveys the sense of प्रसिद्ध 'well-known', 'celebrated', 'renowned'; योऽसावतीन्द्रियग्राह्यः सूक्ष्मोऽव्यक्तः सनातनः
[Ms.1.7;] योऽसौ कुमार- सेवको नाम
[Mu.3;] योऽसौ चोरः
[Dk.68;] sometimes अदस् used by itself conveys this sense; विधुरपि विधियोगाद् ग्रस्यते राहुणाऽसौ that (so well-known to us all) moon too. See the word तद् also and the quotations from K. P.-ind. There, at that time, then, thus, ever; correlative to some pronominal forms; यदादः, यत्रादः whenever, whereever &c. By अदोऽनुपदेशे
[P.1.4.7.] अदस् has the force of a (गति) preposition when no direction to another is implied; अदःकृत्य अदःकृतम्; । परं प्रत्युपदेशे तु अदःकृत्वा अदःकुरु ।
[Sk.]