अन्वञ्च् [anvañc] a. a. [अनु-अञ्च्-क्विप्; nom. अन्वङ् m., अन्वक् n. अनूची f.]
Going after, following; तस्मादिमे अन्वञ्चो मासा यन्ति Śat. Br.; त्वामन्वञ्चो वयं स्मसि
[Ait. Br.] Lying lengthwise, horizontal;
-अनूचि adv. adv. in the rear or behind, from behind; आगच्छतोऽनूचि गजस्य घण्टयोः
[Śi.12.34] (पृष्ठदेशे).