अपराजित [aparājita] a. a. Unconquered, invincible, unsurpassed; ˚ता दिक् the north-east direction, (ऐशानी) so called because the Gods were not defeated there; ते (देवासुराः) उदीच्यां प्राच्यां दिश्ययतन्त ते ततो न पराजयन्त सैषा दिगपराजिता Ait. Br., अपराजितां वास्थाय व्रजेद्दिशमजिह्मगः
[Ms.6.31.] तः A sort of poisonous insect.
N. N. of Viṣṇu; N. of Śiva. अपराजित
-अप्रतिहत -जयन्त -वैजयन्त -कोष्ठकान् ...पुरमध्ये कारयेत् Kau.A.2.4.
One of the 11 Rudras.
A class of divinities forming a portion of the अनुत्तर divinities of the Jainas.
N. N. of a sage.
-ता N. N. of Durgā, to be worshipped on the Vijayādaśamī or Dasarā day; तिष्ठ देवि शिखाबन्धे चामुण्डे ह्यपराजिते Sandhyā; दशम्यां च नरैः सम्यक् पूजनीयाऽपराजिता । ...ददाति विजयं देवी पूजिता जयवर्धिनी
[Skanda P.] N. N. of several plants; दूर्वा, शेफालिका, जयन्ती, असन, शङ्खिनी, हपुषा, असनपर्णी.
A kind of plant (or ओषधि) fastened round the wrist and serving as a charm or amulet; see.
[Ś.7.] (In Vikramorvaśīyam Act 2, Kālidāsa uses अपराजिता in the sense of a spell or विद्या; ननु भगवता देवगुरुणा अपराजितां नाम शिखाबन्धनविद्यामुप- दिशता त्रिदशपरिपक्षस्यालङ्घनीये कृते स्वः).
The north-east quarter; see under ˚त above.
A kind of metre, 4 lines with 14 syllables in each
A sort of Yoginī.