उत्क्रम् [utkram] 1 U., 4
[P.] To go up, step up, ascend; उत्क्रामन्तं स्थितं वापि
[Bg.15.1.] To step beyond; उत्क्रान्तशैशवौ
[R.15.33;] past childhood.
To step out, go out or away, depart; ऊर्ध्वं प्राणा ह्युत्क्रामन्ति
[Ms.2.12;] [Mv.1.] To pass away, die; यच्चाप्युत्क्रामतीश्वरः
[Bg.15.8.] To go or pass over, omit.
To disregard, not to notice, neglect; आर्ष प्रमाणमुत्क्रम्य, धर्ममुत्क्रम्य
[Mb.] To transgress, violate; उत्क्रान्तसीमा
[Dk.11,97.] -Caus. (क्रामयति) To cause to go up or ascend.