उपजापः [upajāpḥ] 1 Secretly whispering into the ear or communicating; परकृत्य˚
[Mu.2.] Secret overtures or negotiations (with the enemy's friends), sowing the seeds of dissension, treachery, treason instigating to rebellion; उपजापः कृतस्तेन तानाकोपवतस्त्वयि
[Śi.2.99;] उप- जापसहान् विलङ्घयन् स विधाता नृपतीन्मदोद्धतः
[Ki.2.47,16.42;] अपि सहन्ते अस्मदुपजापं प्रजाः
[Mu.2.] Disunion, separation. उपलब्धस्य उपजापमुपेयात्
[Kau.A.1.16.]