|
पु. ( संगीत ) नायनशास्त्रांतील एक राग ; कानडा . ह्या रागांत षडज तीव्र , ऋषध , कोमल गांधार , कोमल मध्यम पंचम कोमल धैवत , कोमल निषाद हे स्वर लागतात . जाति संपुर्ण संपुर्ण वादी मध्यम संवादी षडज ; गानसमय रात्रीचा तिसरा प्रहर . हा कनड्याचा एक प्रकार आहे . वि. १ कर्नाटकासंबंधी ' ( भाषा , माणुस इ० ) ' या वेगळे नंदुकी , तुरसंदाज , कानडे ... यांची संचणी करून हशम मेळविले .' - माराआ ६ . २ ( ल .) वेडावांकडा ; दुर्बोध . ' हे परिसतां जरी कानडें । ' तरी जाणपां पार्थ उथडें । ' - ज्ञा ६ . १२० . ' ऐसे गुरुगम्य कुवाडें । उगमताचि कानडें । ' - ज्ञा . ६ . १५ . ३ लबाड .' तुकयांबंधु स्वामि कानड्या कौसाल्या रे । ' - तुगा १४० . ( सं . कर्णाट ; प्रा . कण्णाड ; का . कन्नड ) पु. एक राग ; राग पहा . पु. बहिरा ; कानवडा पहा . ' कानडा सखा ना वेडा नेत रोकडा कि पैलतिरा । - देप २८ .
|