पराक

{ parāka }

कोंकणी (Konkani) WN

noun  फुलांच्या लांब केसरांचेर जमिल्लो धुल्लो वा कण   Ex. फुलपाखे परागांक एका फुला सावन दुसर्‍या फुला मेरेन व्हरतात

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

पुश्पकण परागकण

Wordnet:

asm ৰেণু

bd बिबार गुन्द्रा

ben পরাগরেণু

guj પરાગરજ

hin पराग

kan ಪರಾಗ

kas ویوٗر

mal പൂമ്പൊടി

mar पराग

mni ꯂꯩꯔꯤꯛ

ori ପୁଷ୍ପରେଣୁ

pan ਧੂੜੀ ਰਜ

san कौसुमम्

tam மகரந்தம்

tel పుప్పొడిరేణువులు

urd زر گل , پھول کا زیرا , زیرہ

A Sanskrit English Dictionary

पराक  m.  m. distance (only ए and आत्, at or from a d°), [RV.] ( cf. [Naigh. iii, 26])
N. of a त्रि-रात्र, [Br.]; [ŚrS.]
of a sort of religious penance (said to consist in fasting for 12 days and nights and keeping the mind attentive and organs subdued), [Mn.]; [Yājñ.]
a sacrificial sword, [L.]
a kind of disease, [L.]
a species of animal, [L.]
पराक  mfn.  mfn. small, [L.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

पराक [parāka] a.  a. Small.
कः A sacrificial sword.
A kind of penance; यतात्मनोऽप्रमत्तस्य द्वादशाहमभोजनम् । पराको नाम कृच्छ्रोऽयं सर्वपापापनोदनः [Ms.11.215;] [N.17.193.] द्वादशाहोपवासेन पराकः परिकीर्तितः; [U.4.]
A kind of disease.

Shabda-Sagara

पराक  m.  ( -कः)
1. A religious obligation of an expiatory kind, fasting for twelve days and nights, and keeping the mind attentive, and organs subdued.
2. A sacrificial sword or scimitar.
E. परा best, अक what goes.

ROOTS:

परा अक