भाट

हिन्दी (hindi) WN

noun  नदी द्वारा लाई गई वह बालू मिश्रित मिट्टी जो बरसात के बाद नदी के पानी का तल कम हो जाने पर तट पर रह जाता है   Ex. मजदूर भाट को ट्रक पर लाद रहे हैं ।

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

बुकार

Wordnet:

mar रेताड माती

ori ପଟୁମାଟି

pan ਜਲੋੜ ਮਿੱਟੀ

urd بھاٹ , بُکار

See : लगान, किराया, चारण, चाटुकार

कोंकणी (Konkani) WN

noun  राजांच्या यशाचें आनी किर्तीचें वर्णन करपी व्यक्ती   Ex. राजान खुशाल जावन भाटाक आपलो मंत्री केलो

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben চারণ

guj ચારણ

hin चारण

kan ಸರೆಯಾಳು

mal സ്തുതിപാടകന്

mar बंदिजन

ori ଭାଟ

san बन्दी

tam பாணன்

tel వందిమాగధుడు

urd بَندِی , بھاٹ , گَویَّاشاعر , مَگَدھ

See : प्रशंसक, चमचो

A dictionary, Marathi and English

A class of people or an individual of it. They are minstrels or bards. 2 fig. An empty chatterer.
bhāṭa f n A place in the sea or a river which appears at low water; a shoal, shallow, sand- bank. 2 n C also भाटलें n C An elevated and level spot occurring in arable land; dry therefore and fit only for the inferior grains. 3 f C Ground prepared for sugarcane: also a plantation of sugarcanes.

Aryabhushan School Dictionary

n f  A shoal.
 m  Fig. An empty chatterer; a bard.

मराठी पर्यायी शब्दकोश

ना.  गोडवे गाणारा , तोंडपूजा करणारा , राजाची स्तुती करणारी , स्तुतिपाठक .

मराठी (Marathi) WN

See : बंदिजन

महाराष्ट्र शब्दकोश

स्त्रीन .
 पु. 
ओहोटीच्या वेळीं समुद्रांतील किंवा पाणी आटल्यामुळें नदींतील उघडी पडणारी सपाट उंचवट जागा ; लाग ; खांडवा ; दांडा .
राजे , रजवाडे , सरदार इ० चीं स्तुतिस्तोत्रें गाणारांची एक जात व तींतील व्यक्ति . भाट वेताळ बंदीजन । ... निज शस्त्रास्त्रीं चालिले । - जै १० . ४१ . हा एक अलुतेदार असून घराण्यांच्या वंशावळी ठेवणें , लग्नें जमविणें , खालच्या वर्गांच्या लोकांस लग्नाचा मुहूर्त काढून देणें अशीं याचीं कामें असत . - भाचसंवृ ६४ .
( कों . ) उंसाच्या लागवडीसाठीं तयार केलेली जमीन .
स्तुतिपाठक . दिगंतीचे भूपति । भाट होऊनि वाखाणती । - ज्ञा २ . २१२ . - वि . व्यर्थ , पोकळ बडबड करणारा ( माणूस ). [ सं . भट = बोलणें ; हिं ] भाटकी - स्त्री ( कु ) भाटपक्षी ; एक प्रकारचा पक्षी . ( इं . ) लार्क , भाटणें - सक्रि . वाजविणें . - शर . भाटवोळीपणा - पु . व्यर्थ बडबड . जळो ऐसी ब्रीदावळी । भाटवोळीपणाची । - तुगा ९७७ . भाटिव , भाटीव - स्त्री . स्तुति ; गुणवर्णन जयाचिये भाटिवेलागीं । मी कपिल जाहलों । ज्ञा १३ . ९५७ . भाटिवकी - स्त्री . स्तुतिपाठकता . ज्याच्या पदासि वरदेवसमाज याची । तेही मुखीं करिति भाटिवकी जयाची । - आसी ७० .
उंसाची लागवड .
न ( कों . ) भाटलें ; शेतजमिनीच्या आसपासची उंचवट्याची जमीन ; पडित , बरड , उखर जमीन . हीवर हलकीं धान्यें होतात . मग महाभूतांचें एक वाट । सैरा वेंटाळूनि भाट । - ज्ञा १३ . ४५ . ( गो . ) नारळींची बाग . - सह्याद्रीच्या पायथ्याशी ३०६ . भाटकार - पु . ( गो . ) भाटाचा मालक ; जमीनदार . - सह्याद्री ३०६ . भाटलें - न .
भाट अर्थ ४ पहा .
उसाच्या लागवडीसाठीं केलेली जमीन भाट अर्थ २ पहा . भाटवळ - वि ( कों . ) भाट जमीन पुष्कळ असलेली ( जागा ). भाट्याची जमीन - स्त्री . गुजराथेंत ज्या ठिकाणीं नदीच्या पाण्यास फार वेग नसतो व जेथें पावसाचें पाणी निरनिराळ्या ठिकाणाहून वाहून येऊन त्याचा उंचवटा होऊन पुढें उन्हाळ्यांत पाणी सुकून जी रिकामी होते अशी जमीन ; भाट . - कृषि १६ .

A Sanskrit English Dictionary

भाट  n.  m. or n. (√ भट्) wages, hire, rent, [L.]