विकर

{ vikarḥ }

मराठी (Marathi) WN

 noun  जिवंत पेशीतून निर्माण होणारे आणि शरीरात होणार्‍या रासायनिक बदलाचा वेग वाढवणारे रासायनिक द्रव्य   Ex. विकराच्या अभावी क्रियेचा वेग मंदावतो.

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

वितंचक

Wordnet:

ben কিণ্বক

guj એન્ઝાઇમ

hin किण्वक

kas ایٛنزَیم

kok एंजायम

mal കിണ്വകം

ori ଏଞ୍ଜାଇମ

pan ਕਿਵਣਕ

san किण्वकः

urd انزائم

A Sanskrit English Dictionary

वि—कर  mfn.  1a mfn. (for 2. See वि- √ 1. कृ) deprived of hands (as a punishment), [Viṣṇ.]

ROOTS:

वि कर

वि-कर    1b वि-करण. See p.950.

ROOTS:

वि कर

वि-कर    2a &c. See वि- √ 1. कृ.

ROOTS:

वि कर

वि-कर  m.  2b m. (for 1. See p. 950, col. 1; for 3. See वि-√ कॄ) disease, sickness, [L.]

ROOTS:

वि कर

विष्कर   a partic. mode of fighting, [Hariv.] ( v.l.).
वि-कर  m.  3. m. (for 1. See p. 950, col. 1; for 2. p. 954, col. 2) an earth-pit, [TS.] Sch.

ROOTS:

वि कर

The Practical Sanskrit-English Dictionary

विकरः [vikarḥ]   1 Sickness, disease.
   A particular mode of fighting.

Shabda-Sagara

विकर  m.  ( -रः) Sickness, disease.
    E. वि implying difference, and कर making.

ROOTS:

वि कर