संहारः [saṃhārḥ] 1 Drawing or bringing together, collecting; अनुभवतु वेणीसंहारमहोत्सवम्
[Ve.6;] कृत्स्नं च धनसंहारं कुर्वन्ति विधिकारणात्
[Mb.12.2.8.] Contraction, compression, abridgment.
Withholding, drawing back, withdrawal (opp. प्रयोग or विक्षेप); समर्थो धारणे मोक्षे संहारे चासि पाण्डव
[Mb.3.4.15;] [Bhāg.1.7.27;] प्रयोगसंहारविभक्तमन्त्रम्
[R.5.57,45.] Restraining, holding back.
Destruction, especially of the universe, universal destruction; संहारे समनुप्राप्ते व्यादितास्य इवान्तकः
[Rām.7.62.5.] Close, end, conclusion.
An assemblage, a group.
A fault in pronunciation.
A charm or spell for withdrawing magical weapons.
Practice, skill.
A division of hell. -Comp.
-भैरवः one of the forms of Bhairava.
-मुद्रा N. N. of a particular posture in the Tantra worship; it is thus defined: अधोमुखे वामहस्ते ऊर्ध्वास्यं दक्षहस्तकम् । क्षिप्ताङ्गुलीरङ्गुलीभिः संगृह्य परिवर्तयेत् ॥