अन्तक [antaka] a. a. [अन्तयति, अन्तं करोति, ण्वुल्] Causing death, making an end of, destroying; सूर्यकान्त इव ताडकान्तकः
[R.11.21;] क्रोधान्धस्तस्य तस्य स्वयमिह जगतामन्तकस्यान्तकोहम्
[Ve. 3.32.] कः Death. तदिदं पाण्डवेयानामन्तकायाभिसंहितम्
[Mb. 1.15.17.] Death personified, the destroyer; Yama, the god of death; नान्तकः सर्वभूतानां तृप्यति
[Pt.1.137;] ऋषिप्रभावान्मयि नान्तकोऽपि प्रभुः प्रहर्तुम्
[R.2.62.] A border, boundary. -Comp.
-द्रुह् Ved. provoking death; मूर्धा स्थस्य चाकन् नैतावतैनसान्तकध्रुक्
[Rv.1.132.4.]