आख्यायिका

{ ākhyāyikā }

हिन्दी (hindi) WN

   See : कल्पित कथा

कोंकणी (Konkani) WN

   See : लोककाणी, दंतकथा

Aryabhushan School Dictionary

  f  A tale; a tradition.

मराठी (Marathi) WN

   See : दंतकथा, मिथ्य कथा

महाराष्ट्र शब्दकोश

  स्त्री. 
   दंतकथा ; कल्पित कथा . या गोष्टी नुसत्या आख्यायिका आहेत .
   इतिहास , पुराण वगैरेंतून परंपरेनें आलेली गोष्ट .
   ( सामा . ) गोष्ट ; कथा ; आख्यान . [ सं . ]

नेपाली (Nepali) WN

   See : कल्पत कथा

A Sanskrit English Dictionary

आ-ख्यायिका  f.  f. a short narrative, [Pāṇ. 4-2, 60] Comm. [Sāṃkhyak.] &c.

ROOTS:

आ ख्यायिका

°यिक   (, metrically shortened in comp.), [MBh. ii, 453.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

आख्यायिका [ākhyāyikā]   1 A species of prose composition, a connected story or narrative; आख्यायिका कथावत् स्यात् कवेर्वंशादिकीर्तनम् । अस्यामन्यकवीनां च वृत्तं गद्यं क्वचित् क्वचित् । कथांशानां व्यवच्छेद आश्वास इति बध्यते । आर्यावक्त्रापवक्त्राणां छन्दसां येन केनचित् ॥ अन्यापदेशेनाश्वासमुखे भाव्यर्थसूचनम् । [S. D.568.] Writers on Rhetoric usually divide prose composition into कथा and आख्यायिका and make a distinction between them. Thus they regard Bāṇa's हर्षचरित as an आख्यायिका and कादंबरी as a कथा; according to Daṇḍin, however, (Kāv.1.28) there is no distinction between the two; तत्कथाख्यायिकेत्येका जातिः संज्ञाद्वयाङ्किता
   Narration (of what is known).

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

   See : कथा