उफरांडणें

महाराष्ट्र शब्दकोश

क्रि.  
उलटें होणें ; अंग , तोंड विरुद्ध दिशेस , फिरणें ; उरफाटें होणें ; उलट बाजूस जाणें ; विपरीत होणें .
डोळे चढले जाणें , फिरणें ( मृत्युसमयीं किंवा बेशुद्धीनें ); डोळे या शब्दाबरोबर किंवा नुसता प्रयोग . - सक्रि . उफराटा , उलटा - सुलटा करणें ; वरचें अंग खालीं व खालचें वर असें करणें ( धक्का इ० नें ). त्या गड्यास या म्हशीनें उफरांडून पाडलें . [ सं . उत + परावृत ]