|
पु. दिवस . [ सं . घस्त्र अप . ] पु. १ घसडा ; ओरखडा ; घष्टा ; ( एखाद्या पदार्थास ) जोरानें घांसून , चाटून जाणें ; चाटून गेल्यानें पडणारी खूण ; हिसडा ( क्रि० मारणें ). २ सपाटा ; वेग ; जोर . तैसीं घसरें मिसळैलीं । दोनीं दळें । - शिशु १०४२ . ३ शेजारून झपाटयानें जातांना दिलेला रेटा ; धक्का . ४ रट्टा ; तडाखा . ५ ( ल . ) राग कोप . महादेवाला लवुन तुम्ही जा रे पदर पसरा । कठीण जाचिल त्याचा घसरा । - प्रला १३५ . ६ धमकावणीचा , खडसण्याचा , खणकावण्याचा , दटावणीचा आविर्भाव , भाषण ; गुरकावणी ; दटावंणी . ( क्रि० देणें ; करणें ; घालणें ). त्या चोरास घसरा देतांच तो कबूल झाला . ७ तुटून पडणें ; हल्ला करणें . रा . रा . गुरुजींनीं जागे केल्यावर त्याजवर विनाकारण घसरा करून ... - टि २ . ८१ . ८ व्यापारांत , धंद्यांत आलेली बूड , नुकसान , घस , तूट , तोटा . ९ दुर्दैवाचा घाला , तडाखा ; ( संकटाचा ) धक्का . जय अपजय परस्वाधीन बसला घसरा । - ऐपो २३५ . नाहीं तरी बसल एखादा घसरा . - राला ३९ . [ घसरणें ; गु . घसारो ]
|