तान्त

{ tānta }

A Sanskrit English Dictionary

तान्त  m.  1. m. ‘end of त’, a mystical N. of the letter थ्, [RāmatUp. i, 78.]
तान्त  mfn.  2. mfn. (√ तम्) breathing with difficulty, fainted away, languishing, drooping, [TBr. ii, 3, 8, 1]; [ŚBr. iv, 2, 2, 11]
languid (the eye), [Amar.]
wearied, fatigued, distressed, [W.]
faded, [W.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

तान्त [tānta] p.p. p.  p. p. [तम्-क्त]
Wearied, languid, fatigued; सविलासरतान्ततान्तमूर्वोर्विवरे कान्तमिवाभिनीय शिश्ये [Bu. Ch.5.56.]
Troubled, afflicted.
Faded, withered; मृदुलतान्त- लता तमलोकयत् Śi.; see तम्.
तान्त [tānta]   See under तम्.

Shabda-Sagara

तान्त  mfn.  ( -न्तः-न्ता-न्तं)
1. Wearied, fatigued, distressed.
2. Languid, lan- guishing.
3. Faded, withered, blighted.
E. तम् to be distressed, affix क्त.

ROOTS:

तम् क्त