प्रभा [prabhā] 2
[P.] To appear, seem.
To shine forth, gleam.
To begin to become light, begin to dawn; ननु प्रभाता रजनी
[Ś.4;] प्रभातकल्पा शशिनेव शर्वरी
[R.3.2.] To illuminate, enlighten.
प्रभा [prabhā] 1 Light, splendour, lustre, effulgence, radiance; प्रभास्मि शशिसूर्ययोः
[Bg.7.8;] प्रभा पतङ्गस्य
[R.2.15,31;] 6.18;
[Ṛs.1.2;] [Me.49;] दृष्टस्त्वं प्रभया गोप्या युक्तो वृन्दावने वने
[Brahmavaivasvata P.] A ray of light.
The shadow of the sun on a sun-dial.
An epithet of Durgā; प्रभा प्रभानशीलत्वात् Devī.
[P.] N. N. of the city of Kubera.
N. N. of an Apsaras.
Comp. करः the sun; प्रसन्नत्वात् प्रभाकरः
[R.1.74.] the moon.
fire.
the ocean.
an epithet of Śiva.
N. N. of a learned writer, the founder of a school of Mīmāṁsā philosophy called after him.
A gem (पद्मराग);
[Rām.2.114.1.] -कीटः a fire-fly.
-तरल a. a. tremulously radiant; न प्रभातरलं ज्योतिरुदेति वसुधातलात्
[Ś.1.25.] -पल्लवित a. overspread or glowing with lustre; प्रभा- पल्लवितेनासौ करोति मणिना खगः (अवतंसकम्);
[V.5.3.] -प्रभुः the sun; दृष्टदृग्भिर्दुरालोकं प्रभयेव प्रभाप्रभुम् (व्यलोकत)
[N.17.] 25.
-प्ररोहः a ray or flash of light.
-भिद् a. a. brilliant, shining; शक्रधनुः प्रभाभिदः
[Ki.16.58.] -मण्डलम् a circle or halo of light; स्फुरत्प्रभामण्डलया चकाशे
[Ku.1.24;6.4;] [R.3.6;14.14.] -लेपिन् a. a. covered with lustre, emitting lustre; प्रभालेपी नायं हरिहतमृगस्यामिषलवः
[V.4.62.]