मञ्जुल

{ mañjula }

A Sanskrit English Dictionary

मञ्जुल  mfn.  mfn. beautiful, pleasing, lovely, charming, [Kāv.] ( cf. g. सिध्मा-दि)
मञ्जुल  m.  m. a species of water-hen or gallinule, [L.]
मञ्जुल  n.  n. a bower, arbour, [L.] (also m.)
a spring, well, [L.]
the fruit of Ficus Oppositifolia, [L.]
Blyxa Octandra, [L.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

मञ्जुल [mañjula] a.  a. [मञ्जु-सिध्मा˚, लच्, मञ्जु-उ लच् वा] Lovely, beautiful, agreeable, charming, sweet, melodious (voice &c.); संप्रति मञ्जुलवञ्जुलसीमनि केलिशयनमनुयातम् [Gīt.11;] कूजितं राजहंसानां वर्धते मदमञ्जुलम् [Kāv.2.334.]
लः A kind of gallinule.
लम् An arbour, a bower.
A spring, well.
The state of being variegated. मञ्जु(ञ्जू)षा, मञ्जु(ञ्जू)षिका [मञ्ज्-ऊषन्]
A box, casket, chest, receptacle; मदीयपद्यरत्नानां मञ्जूषैषा मया कृता [Bv.4.45;] अपारकोषगर्भासु मञ्जूषासु निजैर्नरैः [Śiva.B.29.56.]
A large basket, hamper; मञ्जुषाऽपि च मञ्जूषा पेटा च पेटिकेत्यपि Śabdaratnāvalī.
Madder (= मञ्जिष्ठा).
A stone.

Shabda-Sagara

मञ्जुल  mfn.  ( -लः-ला-लं) Beautiful, agreeable, pleasing.
 m.  ( -लः) A galli- nule.
 n.  ( -लं)
1. A natural water-course or channel, a spring, a well.
2. An arbour, a bower.
3. An aquatic plant, (Vallisneria octandra.)
E. मञ्जु handsome, ला to be, aff. क .

ROOTS:

मञ्जु ला क .

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

See : सुन्दर