|
पु. ( संगीत ) पांच स्वरांपेक्षां कमी नाहीं असा वादीसंवादी स्वर व आरोह - अवरोह यानीं शोभा आल्यानें जो जनमनरंजनास योग्य होतो असा स्वरसमुदाय . षड्जादि स्वरांची परस्पर जुळणी केल्यानें गायनास योग्य होणारा त्यांचा रचनाविशेष . हल्ली प्रचारांत सुमारें दीडशें राग मानितात त्यांचीं नांवें :- अडाणा , अभिरी , अल्लैया , अहीरभैरव , आसावरी , कानडा , काफी , कामोद , कलिंगडा , कुकुभबिलावल , केदार , कौशी , खट , खमाज , खंबायती , गारा , गुजरी तोडी , गुणकली , गौडमल्लार , गौडसारंग , १ गौरी , २ गौरी , चंद्रकांत , चांडणीकेदार , छायानट , जयजयवंती , जयंत , जयत्कल्याण , जलधरकेदार , जेताश्री , जैमिनीकानडा , जोगिया , जौनपुरी , झिंझूटी , झीलफ , टंकी , तिलककामोद , तिलंग , तोडी , त्रिवेणी , दरबारीकानडा , दीपक , दुर्गा ( १ ), दुर्गा ( २ ), देवगांवार , देवगिरीबिलावल , देवसारख , देशकार , देस , देसगौड , देसी , धनश्री , धानी , नट , नटबिलावल , नटमल्लार , नायकी कानडा , नारायणी , नीलांबरीं , पंचडा , पटदीप , पटदीपिका , पटमंजरी ( १ ), पटमंजरी ( २ ), परज , पहाडी , पीलू , पूरिया ; पूर्या धनाश्री , पूर्वी , प्रतापवराळी , प्रभात , बंगालभैरव , बडहंस , बरवा , बहादुरीतोडी , बहार , बागेसरी , बिंद्रावनी सारंग , बिभास ( १ ), बिभास ( २ ), बिलावल , बिलाखानी तोडी , बिहाग , बिहागरा , भंखार , भटियार , भीमपलासी , भूपाळी , भैरव , भैरवी , मधुमादसारंग , मलुहाकेदार , मांड , मारवा , मालकौंस , मालवी , मालश्री , मालीगौरा , मियांमल्लार , मियांसारंग , मुलतानी , मिरामल्लार , मेघमल्लार , मेघरंजनी , मोटकी , यमनकल्याण , यमनीबिलावल , रागेश्वरी , रामकली , रामदासीमल्लार , रेवा , लंकादहनसारंग , लच्छासाग , ललित , ललित पंचम , लाचारीतोडी , वराटी , वसंत , वसंतमुखारी , शंकरा , शहाणा , शिवभैरव , शुक्लबिलावल , शुध्द कल्याण , शुध्द मल्लार , शुध्द सामंत , शुध्द सारंग , श्याम , श्री . श्रीरंजनी , सर्पर्दा बिलावल , साजगिरी , सामंत सारंग , सावनी कल्याण , सावेरी , सिंधभैरव , हमीर , हंसकंकणी , हंसध्वनि , हिजेज , हिंदोल , हुसेनी कानडा , हेम . श्री , रागोऽथ वसंतश्चभैरवः पंचमस्तथा । मेघरागो बृहनाट किंवा नटनारायण असे सहा पुरुष राग आहेत ( मोल्स्वर्थ कोशांत वरील श्लोक संगीतरत्नाकरांत असल्याबद्दल उल्लेख आहे परंतु उपलब्ध संगीतरत्नाकर ग्रंथांत हा श्लोक आढळत नाहीं ). काव्यांत व पुराणांत यांवर चेतनधर्माचा आरोप केला असून प्रत्येकाला रागिणीनामक सहा ( कांहींच्या मतें पांच ) स्त्रीरूपें मानिलीं आहेत . सामाशब्द - पु. १ क्रोध ; संताप ; कोप . २ संस्कृतांत हा शब्द क्रोध किंवा दु : ख , आनंद , क्रोध , इच्छा , हेवा इ० मनोविकार सामान्यतः दर्शवितो . [ सं . ] म्ह० राग खाई आपणांस संतोष खाई दुसर्यास . एखाद्याचा राग करणें - ज्यावर आपला राग आहे तो दृष्टीस पडला किंवा त्याची गोष्ट निघाली कीं रागावणें ; त्याचा कंटाळा करणें . एखाद्याला पु. १ रंग ; वर्ण ; छटा . २ रंगविणें ; रंग देणें ; रंजन . ३ लाली ; आरक्तपणा . फुल्ल पलाशवनीची होय सखी शोणितार्द्र - तनु रागें । - मोकर्ण १५ . ६ . ४ प्रीति ; आवड . मग द्वेषस्वभावें । नाशतील । - ज्ञा २ . ३३१ . [ सं . राग ; रंज् ] ०माला माळा मालिका माळिका - स्त्री . १ गीताचा एक प्रकार ; स्वरांची किंवा अनेक रागभेदांची मालिका ; निरनिराळया रागांत म्हणतां येण्यासारखें गीत . २ किल्ली दिली असतां अनेक रागांचे सूर ज्यामधून निघतात असें यंत्र ; पियानोफोर्ट नामक वाद्यासहि म्हणतात . [ सं . राग + माला ] ०आणणें एखाद्यास कोपयुक्त करणें ; खिजविणें . ०मालेचीं नअव . राग गाइले जात असतां त्यांचा प्रभाव काय दिसतो हें ज्या चित्रांवरून दिसतें तीं चित्रें उदा० मेघमल्हार हा राग घेतला तर मोर हर्षभरित होऊन आपला रमणीय पिसारा उभारतो . इ० . - पेशवेकालीन महाराष्ट्र १६१ . ०आणणें धरणें करणें येणें - एखाद्याविषयीं पोटांत राग धरणें . चित्रें नअव . राग गाइले जात असतां त्यांचा प्रभाव काय दिसतो हें ज्या चित्रांवरून दिसतें तीं चित्रें उदा० मेघमल्हार हा राग घेतला तर मोर हर्षभरित होऊन आपला रमणीय पिसारा उभारतो . इ० . - पेशवेकालीन महाराष्ट्र १६१ . ०गिळणें अतिशय राग आला असतां तो प्रयत्नानें आवरून धरणें . ०रंग पु. १ गाणें व खेळणें ; खेळ , मौज व ख्यालीखुशाली . २ लक्षणें व चिन्हें ; साधारण स्वरूप , सुमार ( कामांचा , गोष्टीचा ). ३ संभव ; पूर्वसूचना ; बरेंवाईट स्वरूप . पावसाचा रागरंग पहा , तसे निघा . [ राग + रंग ] ०नाकावर लवकर रागास चढणें ; लवकर चिडणें . ०वाचक स्त्री. ( संगीत ) ज्या रागामध्यें तान घ्यावयाची असेल त्या रागाच्या जीवभूत स्वरांची तान . असणें लवकर रागास चढणें ; लवकर चिडणें . तान स्त्री. ( संगीत ) ज्या रागामध्यें तान घ्यावयाची असेल त्या रागाच्या जीवभूत स्वरांची तान . ०मानणें एखाद्यांबद्दल अढी बाळगणें ; नासपंती दर्शविणें ; नाखूष होणें . ०येणें रागें भरणें - रागावणें . रागाच्या हातीं जाणें - कोपवश होणें . रागाच्या हातीं देणें - रागाच्या हवालीं करणें ; रागाच्या लहरींत सोडून देणें ( काम , स्वामित्व , उद्देश ) रागानें लाल होणें - क्रोधामुळें अंगाची कांति बदलणें ; भयंकर रागावणें . रागास येणें भरणें पेटणें चढणें - खवळून रागावणें ; चेतणें ; तापणें . रागें भरून घेणें - स्वत : वर दुसर्याचा राग ओढवून घेणें . एखाद्याला रागें भरणें - एखाद्यावर आपला राग काढणें . रागणें - सक्रि . रागावणें . रागावणें - अक्रि . कोपयुक्त , रुष्ट होणें . [ राग ] रागिष्ट रागीट - वि . कोपिष्ट , संतापी , तामसी . [ राग ] म्ह० रागिटाची चाकरी तरवारीची धार . रागी - वि . १ राग , मनोविकार असणारा ( तीव्र , आवेशी , आस्थेवाईक , अनुरत , शीघ्रमनोविकारी , सहृदय , रसिक इ० ). २ विषयी ; आसक्त . ३ शोक असलेला . तेथ रागी प्रतिमल्लाचा । - ज्ञा १८ . ४९० . [ सं . राग ] रागीसांड रागीसांडी - स्त्री . विषयत्याग . रागीसांडी - वि . विषयासक्त . रागेजणें रागेणें - अक्रि . ( काव्य राजा ) १ रागावणें . रागेजणें सुदुर्मिळ तेंहि जिचें ज्वालसें गगनिं जावें । - मोसभा ४ . ७४ . २ रंगयुक्त होणें . रंगणें . रागेजली अरुण - कांति विराजवी ते । - नल ९८ . [ राग ] रागेला - वि . रागावलेला . रागेला परी सेवक चित्ता । धुसधुसी मिरवतसे । - नव १४ . १८२ . [ राग ] ०संकर पु. गातांना एका रागांत दुसर्या रागांतील सवर मिश्रित करून गाणें . [ सं . ] ०ज्ञान न. रागांचें , स्वरांचें किंवा गीताचें ज्ञान . [ सं . ] रागांग राग - पु . ( राग ) शुध्द शास्त्रीय राग . ह्याच्या लक्षणांत सांगितल्याप्रमाणेंच हा गाइला पाहिजे असा कडक नियम आहे . [ सं . ] रागालप्ति - स्त्री . ( प्रबंध ) वर्ण , अलंकार , गमक , स्थाय , ह्यांच्या साहाय्यानें रागाचें पूर्ण स्वरूप दृष्टीस पाडणें व त्यांत रागाचे आविर्भाव व तिरोभाव दाखविणें . [ सं . ] रागालाप - पु . ( प्रबंध ) ग्रह , अंश , न्यास , मन्द्र , तार , अपन्यास , अल्पत्व , बहुत्व , षाडवत्व , औडुवत्व , ह्या रागाच्या विशेषांचें प्रकाशन ज्यांत होतें अशी स्वररचना . [ सं . ] रागिणी - स्त्री . १ मिश्र किंवा पोट राग ; मंजुल स्वर असलेला गायनांतील राग . प्रत्येक रागास रांगिणी सहा अथवा पांच मानिलेल्या आहेत . पुराणांत रागिणी ही रागाची स्त्री असें मानिलें आहे . राग पहा . कांहीं ग्रंथकार रागांचें वर्गीकरण पुरुषराग , भार्याराग . पुत्रराग , स्नुषाराग असें करितात त्यावेळीं कांहीं रागांस भार्याराग म्हणतात . तेव्हां त्यांस रागिणी म्हणून संबोधितात . वस्तुत : राग , रागिणी ह्यांमधील भेद कोणत्याहि ग्रंथकारानें स्पष्ट सांगितला नाहीं . २ विलासिनी , अनुरक्त स्त्री . [ सं . राग ] रागेश्वरी - स्त्री . एक राग . यांत षड्ज , तीव्र ऋषभ , तीव्र गांधार , कोमल मध्यम , तीव्र धैवत , कोमल निषाद हे स्वर लागतात . आरोहांत ऋषभ व पंचम वर्ज्य . अवरोहांत पंचम वर्ज्य . जाति औडुव - षाडव . वादी मध्यम , संवादी षड्ज . गानसमय रात्रीचा दुसरा प्रहर .
|