रेवाळे

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. 
वाळू ; रेती ; धान्यांतील कचकच ; धान्य पाखडून , चाळून राहिलेला रेंव , गदळ इ०
मुरुम ; वाळूयुक्त जागा .
दाट धुके ; विरल ढग . ( क्रि० धरणे ; जमणे ; पडणे ; निघणे ; विरळणे ). रेवाळ - वि . रेती , माती , कचकच , वाळू इ० मिसळलेले ; रेताळ ; रेतीची . [ रेंव ]