वृक्ण

{ vṛkṇa }

A Sanskrit English Dictionary

वृक्ण    a See under √ व्रश्च्.
वृक्ण  mfn.  b mfn. cut off or down, cleft, felled, torn, broken, [RV.] &c. &c.
वृक्ण  n.  n. a cut, incision, [AV.]; [TS.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

वृक्ण [vṛkṇa] p.p. p.  p. p.
Cut, divided; यद्वृक्षो वृक्णो रोहति मूलान्नव- तरः पुनः [Bṛi. Up.3.9.28.]
Torn.
Broken.

Shabda-Sagara

वृक्ण  mfn.  ( -क्णः-क्णा-क्णं) Cut, divided, broken.
E. व्रश्च् to cut, aff. क्त, form irr.; also read वक्न .

ROOTS:

व्रश्च् क्त वक्न .