सात्म्य

{ sātmya }

A Sanskrit English Dictionary

सात्म्य  mfn.  mfn. agreeable to nature or natural constitution, wholesome, [Suśr.]; [Car.]
सात्म्य  m.  m. suitableness, wholesomeness, ib.
सात्म्य  n.  m. habit, habituation, diet ( °तस् ind. ‘from habit’; ifc. = ‘ used to’), ib.
सात्म्य  m.  m. community of essence or nature with ( instr. or gen.), [BhP.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

सात्म्य [sātmya] a.  a. wholesome, agreeable to nature.
   त्म्यः Suitablenes.
    habit, habitation, diet.
-त्म्यम् = सरूपता   q. v.; नृपाश्चैद्यादयः सात्म्यं हरेस्तच्चिन्तया ययुः [Bhāg. 7.1.4.]