स्तम्बः [stambḥ] [स्था-अम्बच् किच्च पृषो˚
[Uṇ.4.96] ]
A clump of grass &c.; ब्रह्मस्तम्बनिकुञ्जपुञ्जितधनज्याघोषघोरं धनुः
[Mv.3.] 48; आरण्यकोपात्तफलप्रसूतिः स्तम्बेन नीवार इवावशिष्टः
[R.5.15.] A sheaf of corn; as in स्तम्बकरिता q. v.
A cluster, clump or bunch (in general); (कीचक)स्तम्बाडम्बरमूकमौकुलि- कुलः क्रौञ्चावतोऽयं गिरिः
[U.2.29;] [R.15.19.] A bush, thicket.
A shrub or plant having no decided stem.
The post of which an elephant is tied.
A post; column; पांशुस्तम्बा बलानां तुरगखुरपुटक्षोदलब्धात्मलाभाः
[Mu. 5.23.] Stupefaction, insensibility; (probably for स्तभ in these two senses).
A mountain. -Comp.
-करि a. a. forming sheaves or clusters. (-रिः) corn, rice.ता forming sheaves or clusters, abundant or luxuriant growth; न शालेः स्तम्बकरिता वप्तुर्गुणमपेक्षते
[Mu.1.3.] -गहन a. overgrown with thickets;
[Kau.A.2.2.] घनः a small hoe for weeding clumps of grass.
a sickle for cutting corn.
a basket for holding the heads of wild rice.
-घ्नः, -घातः, -हन्, -हननम्, -नी a sickle for cutting corn, a hoe.
-पुरम् N. N. of a city (ताम्रलिप्त).