स्वाराज्

{ svārāj }

A Sanskrit English Dictionary

स्वा-राज्  mfn.  1. mfn. (for 2. See p.1282) = स्व-र्°, [Prab.]

ROOTS:

स्वा राज्

स्वा—राज्  m.  2. m. (for 1. See p. 1277, col. 3) ‘king of heaven’, N. of इन्द्र, [L.]

ROOTS:

स्वा राज्

स्वा-राज्    a 1. 2.. See p. 1277, col. 3, and p. 1282, col. 1.

ROOTS:

स्वा राज्

The Practical Sanskrit-English Dictionary

स्वाराज् [svārāj]  m. m.,
-स्वाराज्यः   An epithet of Indra; भवान् भक्तिमता लभ्यो दुर्लभः सर्वदोहिनाम् । स्वाराज्यस्याप्यभिमत एकान्तेना- त्मविद्गतिः [Bhāg.4.24.55.]

Shabda-Sagara

स्वाराज्  m.  ( -राट्) INDRA.
E. स्वर् heaven, राज ruler; the first र rejected, and the vowel made long.

ROOTS:

स्वर् राज र