OUGHT ,
v.irreg.
(Be bound, be obliged, be necessary) ex- pressed by the fut.
pass. part.; as,
‘you ought to marry the damsel,’
त्वया कन्या वोढव्या; ‘we ought to restrain an- ger,’
अस्माभिः कोपः नियन्तव्यः; ‘I ought not to do that,’
मयातत् न कर्त्तव्यं or
करणीयं or
कार्य्यं, or sometimes by the po- tential mood; as,
‘he ought to treat his son like a friend,’
पुत्रं मित्रवद् आचरेत्, or by the use of the verb
अर्ह्; as,
‘he ought to give,’
दातुम् अर्हति; ‘to act as one ought,’
यथो-चितं or
यथायोग्यं or
यथार्हं कृ.
ROOTS:
त्वयाकन्यावोढव्याअस्माभिकोपनियन्तव्यमयातत्नकर्त्तव्यंकरणीयंकार्य्यंपुत्रंमित्रवद्आचरेत्अर्ह्दातुम्अर्हतियथोचितंयथायोग्यंयथार्हंकृ