अनारभ्य

{ anārabhya }

A Sanskrit English Dictionary

अन्-आरभ्य  mfn.  1. mfn. improper or impracticable to be commenced or undertaken.

ROOTS:

अन् आरभ्य

अन्-आरभ्य    2. ind.p. without commencing (used in comp. in the sense ‘detached’).

ROOTS:

अन् आरभ्य

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अनारभ्य [anārabhya] a.  a. Unfit to be commenced or undertaken. -ind. Without commencing; without reference to any particular thing e. g. ˚वादः
detached remark (upon sacrifices &c.); किञ्चित्कर्मारभ्य उद्यते उच्यते इत्यारभ्यवादः न आरभ्यवादः
A statement without any specific reference to any particular thing or act, न बानारभ्यवादात् । [Ms.6.] 6.3, A statement having no definite context. -Comp.
-अधीत a. [न आसभ्य किञ्चिदधीतः] studied or taught or read without reference to any particular subject (not as part of a regular or authoritative work); learnt as a detached subject; येषां मन्त्राणां कर्मविशेषे विनियोगो नोक्तः तेषां मन्त्राणाम् अनारभ्याधीतत्वात् ब्रह्मयज्ञे एव विनियोग इति मीमांसा.