अनुवच् [anuvac] 2
[P.] To say or speak after or for one; येषां द्विजानां सावित्री नानूच्येत यथाविधि
[Ms.11.191.] To repeat, recite, reiterate; शतमनूच्यमायुष्कामस्य Ait. Br.; learn, study; परोवरं यज्ञोऽनूच्यते Śat. Br.; वेदमनूच्या- चार्योन्तेवासिनमनुशास्ति
[Tait. Up.1.1.] अरण्येऽनूच्यमान- त्वादारण्यकम् Sāy., see अनूचान below.
To concede the point, assent to, yield.
To name, call. -Caus. To cause to recite; to read to oneself (before reading aloud); oft. used in dramas; उभे नाम मुद्राक्षराण्यनुवाच्य परस्परमवलोकयतः
[Ś.1;] अनुवाचय तावत् यद्यविरुद्धं श्रोष्यामि
[V.2;] [Mu.1;] अनुवाचितलेखममात्यमवलोक्य
[M.1.]