अवष्टम्भः [avaṣṭambhḥ] [स्तम्भ्-घञ्, सस्य षत्वम्]
Leaning, resting upon.
Support, prop; मेरोश्चतुर्दिशमवष्टम्भगिरय उपक्लृप्ताः
[Bhāg.5.16.11.] पक्षाभ्यामीषत्कृतावष्टम्भः
[K.34,44,186,] 231,248; खड्गलतावष्टम्भनिश्चलः
[Māl.3;] (hence) having recourse to, plucking up or summoning (as courage); तत्कथमहं धैर्यावष्टम्भं करोमि
[Pt.1;] so पौरुष˚, धीरत्व˚
[Māl.2;] सहजसत्त्व˚
[K.286.] Haughtiness, pride, dignity, majestic greatness; सावष्टम्भाकृतिना
[K.179] dignified, noble, see सावष्टम्भ.
A post, pillar.
Gold.
Commencement, beginning.
Stopping, standing still, staying.
Courage, steadiness
[K.156,157;] resolute determination; ईदृशोऽस्यावष्टम्भः
[Ratn.4;] अविनयकोपितोऽ- वष्टम्भं कृत्वा
[K.261] plucking up courage; पलायनमवष्टम्भो वा Pt.4 holding out (as opposed to पलायनम्).
Obstruction, impediment.
Paralysis; stupefaction
[K.141.] Excellence. cf. अवष्टम्भः सुवर्णे च स्तम्भ- प्रारम्भयोरपि ।
[Nm.]