उच्छिद् [ucchid] 7
[U.] (a) To cut off, extirpate, eradicate, destroy; नोच्छिन्द्यादात्मनो मूलं परेषां चातितृष्णया Mb.; किं वा रिपूंस्तव गुरुः स्वयमुच्छिनत्ति
[R.5.71,2.23;] [Pt.1.47,365.] (b) To dispel, snap, chase away; उच्छेत्तुं प्रभवति यन्न सप्तसप्तिः
[Ś.6.3;] (c) To snap (thread); आशातन्तुर्न कथयतात्य- न्तमुच्छेदनीयः
[Māl.9.26.] To interfere with, interrupt, stop; न्यायानुच्छिद्य Mb.; तैस्तैर्भावैरनुच्छिन्नाः
[S. D.] -pass.
To be cut or snapped.
To be stopped or interrupted, cease; उच्छिद्यन्ते क्रियाः सर्वाः ग्रीष्मे कुसरितो यथा
[Pt.2.89.] To waste away, fail, be wanting or deficient; एतान्यपि सतां गेहे नोच्छिद्यन्ते कदाचन
[Ms.3.11.]