काहाळी

महाराष्ट्र शब्दकोश

नस्त्री . ( काय्व ) एक चर्मवाद्य ; ढोल ; नगारा ; भेरी . शिंगासहि म्हणतात . ' तेथ वाजती शंख काहाळा । ' - शिशु १०२६ . ' शंख मेरी मृदंग काहाळी । ' - मुआदि ३२ . ३१ . ' काहाळ ढोल मृदंग जाण । त्यावर होतसे हरिकीर्तन । ' - भावि २५ . ३२ . ( सं . काहला )