घाटया

महाराष्ट्र शब्दकोश

 पु. तीर्थाच्या ठिकाणीं घाटावर स्नान करणारांना गंध व भस्म पुरवून उपजीविका करणारा ब्राह्मण ; गंगापुत्र ; ( सामा . ) घाटावरचा ब्राह्मण . [ घाट ; हिं . घाटिया ]
स्त्रीअव . रांधलेल्या कण्या . - शर . घाटा अर्थ २ , ३ पहा .
 पु. लहान हातोडा ; नकशीचें , कळाकुसरीच काम करावयाचें सोनाराचें , कासाराचें एक हत्यार ; लहान हातोडी . [ घाटणें = बडवणें ]