तु [tu] 2 P. (तौति and तवीति)
To have authority or power, to be strong; स तूताव नैनमश्नोत्यंहतिः
[Rv.1.94.2.] To get, attain.
To thrive, increase, become full.
To go, move.
To injure, hurt, strike.
तु [tu] ind. (Never used at the beginning of a sentenece, but usually after the first word)
An adversative particle meaning 'but', 'on the contrary', 'on the other hand', 'nevertheless'; स सर्वेषां सुखानामन्त ययौ । एकं तु सुतमुखदर्शनसुखं न लेभेK.59; विपर्यये तु पितुरस्याः समीपनयन- मवस्थितमेव
[Ś.5.] (in this sense तु is often added to किं and परम्, and किंतु and परंतु are, unlike तु, always used at the beginning of a sentence).
And now, on one's part, and; एकदा तु प्रतीहारी समुपसृत्याब्रवीत्
[Ks.8;] राजा तु तामार्यां श्रुत्वाऽब्रवीत् 12.
As to as regards, as for; प्रवर्त्यतां ब्राह्मणानुद्दिश्य पाकः ।, चन्द्रोपरागं प्रति तु केनापि विप्र- लब्धासि
[Mu.1;] [Māl.8.4.] It sometimes marks a difference (भेद) or superior quality; मृष्टं पयो मृष्टतरं तु दुग्धम्
[G. M.] Sometimes it is used as an emphatic particle; बालानां तु शुभं वाक्यं ग्राह्यम्
[Rām.7.83.2.] भीमस्तु पाण्डवानां रौद्रः
[G. M.] And sometimes it is used as a mere expletive; निरर्थकं तु हीत्यादि पूरणैकप्रयोजनम्
[Chandr. 2.6.] when used as an indeclinable it means, 'undoubtedly'; तुशब्दः संशयव्यावत्त्यर्थः । न खलु संशयोऽस्ति । ŚB. on
[MS.1.3.74.] तुक्खारः, 1 तुखारः, तुषारः N. of a people inhabiting the in Vindhya mountain; cf.
[Vikr.18.93.] Tukhār horse; निशम्य तुक्खारखुरक्षतायाः क्षितेस्तनुत्वादिव यस्य कीर्तिम्
[Vikr.9.116.]