|
स्त्री. १ अंगूर ; द्राक्षाची वेल व तिचे फळ ; ही वेल लावल्यापासून तीन वर्षांनी लागवडीस येते . हिंदुस्थानांत हिरवी , काळी , पांढरी अश्या हिच्या जाती आहेत . बेदाणा , मनुका , खिसमिस अशी सुक्या द्राक्षांची नावे आहेत . द्राक्षे पित्तशामक आहेत . रक्तवृद्धिकारक आहेत . द्राक्षाच्या रसाचा आसव मोडशीवर देतात . लाकडाचा काळा रंग करतात . [ सं . द्राक्षा ]
०शर्करा स्त्री. द्राक्षापासून केलेली साखर ( इं . ) डेक्ट्रोस . द्राक्षा स्त्री . द्राक्ष पहा . [ सं . ] द्राक्षापाक पु . १ द्राक्षांचा केलेला औषधी पाक . २ ( ल . ) ( साहित्य ) काव्य , प्रबंध , व्याख्यान इ० श्रवण होतां होतांच त्यांतील रस , गुण , स्पष्ट कळणे ; याप्रकारचे काव्यादिभाषण ( द्राक्षांतील रसाप्रमाणे त्यांतील रस बाहेरुन दिसणे ). याच्या उलट नारिकेलपाक . द्राक्षारस पु . १ द्राक्षांचा रस . २ द्राक्षाची दारु ; द्राक्षासव . द्राक्षाम्ल न . द्राक्षामध्ये आढळणारे अम्ल . ( इं . ) टार्टरिक अ सिड . यास प्रतिशब्द . द्राक्षारिष्ट न . द्राक्षापासून तयार केलेले एक औषध . द्राक्षासव न . द्राक्षापासून केलेले एक आसव , मद्य . द्राक्षी स्त्री . द्राक्षाची वेल . द्राक्ष , द्राक्षा पहा . द्राक्षाचिया तरी बुडा । दूधचि लाविजे । - ज्ञा १८ . ५९६ . द्राक्षे आंबट ( ल . ) जी गोष्ट प्रयत्नाने साध्य होत नाही ती वाईट अशी मनाची समजूत करणे ( इसापनीतील कोल्ह्यास उड्या मारुनहि उंच मांडवावरची द्राक्षे मिळाली नाहीत या गोष्टीवरुन ).
|