बलबन्धु

{ balabandhu }

Puranic Encyclopaedia

BALABANDHU   A king of ancient Bhārata. There is a reference to him in [Śloka 236, Chapter 1, Ādi Parva] , M.B.

प्राचीन चरित्रकोश

बलबन्धु n.  रैवत मनु का एक पुत्र ।
बलबन्धु II. n.  एक प्राचीन नरेश [म.आ.१.१७७] ।
बलबन्धु III. n.  त्रिधामन् नरेश [म.आ.१.१७७] ।

A Sanskrit English Dictionary

बल—बन्धु  m.  m. N. of a son of मनु रैवत, [MārkP.]

ROOTS:

बल बन्धु

of a son of भृगु in the 10th द्वापर, [VāyuP.]