बिलम्

{ bilam }

The Practical Sanskrit-English Dictionary

बिलम् [bilam]   1 A hole, cavity, burrow; खनन्नाखुबिलं सिंहः... प्राप्नोति नखभङ्गं हि [Pt.3.17;] [R.12.5;] [Ms.1.49.]
A gap, pit, chasm.
An aperture, opening, outlet.
A cave, hollow.
The hollow of a dish.
The vagina.
लः N. of उच्चैःश्रवस्, the horse of Indra.
A sort of cane. -Comp.
-अयनम्   a subterranean cave or cavern.
-ओकस्  m. m. any animal that lives in holes.-कारिन् m. a mouse.
-योनि a.  a. of the breed of उच्चैः- श्रवस्; यत्राश्वा बिलयोनयः [Ku.6.39.]
-वासः   a pole-cat.
-वासिन्   (also बिलेवासिन्) m. a snake.
-शायिन्  m. m. any animal living in burrows.
-स्वर्गः   the lower region, hell; [Bhāg.5.24.8.]

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

noun  भूम्याः अन्तरे खनित्वा जन्तुना वसनार्थे कृतम् स्थानम्।   Ex. सर्पः बिले गतः।

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

खातम् विवरम् गह्वरम्

Wordnet:

asm গাঁত

ben গর্ত

guj દર

hin बिल

kan ಬಿಲ

kas وٲجۍ

mal മാളം

mar बीळ

mni ꯃꯈꯨꯜ

ori ଗାତ

pan ਰੁੱਡ

tel రంధ్రము

urd بل , سوراخ , چھید , حشرات الارض کے رہنے کا سوراخ

See : विवरम्