मख [makha] a. a. [मख् संज्ञायां घ] Ved.
Adorable, fit to be worshipped with oblations.
Lively, active, cheerful.
खः A sacrificial rite; अकिंचनत्वं मखजं व्यनक्ति
[R.5.16;] [Ms.4.24;] [R.3.39.] A festival.
Worship; वैदिक- स्तान्त्रिको मिश्र इति मे त्रिविधो मखः
[Bhāg.11.27.7.] -Comp.
-अंशभाज् m. m. a god.
-अग्निः, -अनलः sacrificial fire.-अन्नम् the seed of Euryale Ferox (कमलबीज). -असुहृद्m. an epithet of Śiva.
-क्रिया a sacrificial rite.
-त्रातृ m. m. an epithet of Rāma; घ्राणं पातु मखत्राता
[Rām. stotra 5.] -द्विष् m. a demon, a Rākṣasa; तत्र यावधिपती मखद्विषां तौ शरव्यमकरोत् स नेतरान्
[R.11.27;3.45;] [U.5.4.] -द्वेषिन्m. an epithet of Śiva.
-प्रभुः m. m. the Soma plant.-मृगव्याधः an epithet of Śiva; मखमृगव्याधोत्तमाङ्गस्थल- स्थास्नु ......
[N.22.14.] -हन् n. n. an epithet
of Indra.
of Śiva.