मन्युः [manyuḥ] [मन्-युच्
[Uṇ.3.2] ]
Anger, wrath, resentment, indignation, rage; बाहुप्रतिष्टम्भविवृद्धमन्युः
[R.2.32,] 49;11.46; नियमितमनोमन्युर्दृष्टा मया रुदती प्रिया
[Nāg.2.6.] Grief, sorrow, affliction, distress; निकृन्तन्मर्माणि क्रकच इव मन्युर्विरमति
[U.4.3;] [Ki.1.35;] यास्यन् सुतस्तप्स्यति मां सुमन्युम्
[Bk.1.23;] also 3.49.
Wretched or miserable state, meanness.
A sacrifice; प्रसहेत रणे तवानुजान् द्विषतां कः शतमन्युतेजसः
[Ki.2.23.] Spirit, mettle, courage (as of horses).
Ardour, zeal.
Pride.
An epithet of Śiva.
Of Agni. -Comp.
-सूक्तम् the hymns of Manyu (Ṛv.1.83 and 84).