मुग

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. मौन ; स्तब्धता ; मूकत्व . वेद वानूनि तंवचि चांग । जंव न दिसे तुझे आंग । मग आम्हां तया मूग । एके पांती । - ज्ञा १४ . ११ . [ सं . मूक ; प्रा . मूग ]
०आरोगणें   खाणें गिळणें गिळून बसणें - ( कोणी अपमान केला असतां किंवा आपणास उत्तर द्यावयास येत नसतां , उत्तर दिल्यास अनर्थ होईल म्हणून ) न बोलतां , स्वस्थपणें , मुकाट्यानें वसणें . आरोगुनी मुग । बैसलासे जैसा बग । - तुगा १४६८ . जो कोणी पुढाकार घेईल त्याला कोणी कांहीं बोललें तरी मूग गिळावे लागतात . - पकोघे . मूक याचें प्राकृत रुप मूग हे आहे . मूग हें धान्य खाण्याचें असल्यानें मौन स्वीकारणें ह्या अर्थीं मूक ह्याचें मूग हें रुप घेऊन खाणें , गिळणें इ० धातूशीं त्याचा प्रयोग केला जातो . वास्तविक मूग धान्याचा मौनाशीं संबंध नाहीं .