|
स्त्री.
प्रजा ( राजाची ). लोक ; जनता . कौल देऊन आज्ञा केली तर रयत उमेद धरुन किर्दी करतील . - रा ६ . १४८ . रानांत कोठें पिकें आहेत तेथें उपद्रव बहुत होतो . रयता दिल्गीर . - ख ११ . ६१३ .
कूळ ( शेतमालकाचें ); शेतकरी ; जमीन कसणारे लोक . [ अर . रईयत ]
०भाग पु. रयतेचा , कुळाचा वांटा , मेहेनताना .
०रजावन्ती स्त्री. रयतेची खुशी . पाऊस कमी , पिकें तमाम वाळतात , त्यामध्यें रयत रजावंतीनें वसूल घेतच आहों - ख ५ . २४०९ .
०वार क्रिवि . कूळ अगर प्रजा यांशीं प्रत्यक्ष रीतीनें ; प्रत्येक कुळाशीं स्वतंत्रतः
०वारी वारी
०पध्दत स्त्री. रयतेनें जमीनीचा वंशपरंपरेनें उपभोग घ्यावा अशी व्यवस्था ; प्रत्येक कुळाशीं सरकारनें सार्याचा स्वतंत्र ठराव करण्याची पद्धति . याच्या उलट जमीनदारी . [ फा . रईयत्वारी ] रयतानी स्त्री . रयत ; कुळें , शेतकरी , ( समुच्चयानें ). [ रयत ] रयतावा पु . १ रयतानी पहा . त्या राज्यांतील रयतावा सुखी आहे . २ रयत , कूळ यांची स्थिति , कामें , कर्तव्यें वगैरे . ३ जमीनीचा सारा - चावडी ( कुळांवर बसविलेली ). [ रयत ]
|