वसणे

मराठी (Marathi) WN

verb  वसती करणार्‍यांनी युक्त होणे   Ex. ह्या वैराण भूमीत एक नगरी वसली.

CAUSATIVE:

वसविणे

HYPERNYMY:

असणे

ONTOLOGY:

होना क्रिया (Verb of Occur) ➜ क्रिया (Verb)

SYNONYM:

फुलणे

Wordnet:

asm জনবসতিপূর্ণ ্হোৱা

bd न गायसनजा

ben বসতি গড়ে ওঠা

guj વસવાટ

hin बसना

kan ವಾಸಯೋಗ್ಯವಾಗು

kas آباد گَژُھن

kok वसप

mal ആള്പ്പാര്പ്പുവരുക

mni ꯈꯨꯟꯗꯥ ꯂꯩꯇꯥꯕ

ori ବସବାସ କରିବା

pan ਵਸਣਾ

san अधिवस्

tel నివసించు

urd بسنا , آباد ہونا

verb  वसाहत केलेली असणे   Ex. ह्या राज्यात भिल्ल जमात वसली आहे.

HYPERNYMY:

असणे

ONTOLOGY:

अवस्थासूचक क्रिया (Verb of State) ➜ क्रिया (Verb)

SYNONYM:

वस्ती करणे

Wordnet:

asm থকা

bd फसंजा

ben অবস্হান করা

guj વસેલું

hin बसना

kas بَسُن

mal സ്ഥാപിക്കപ്പെടുക

ori ଗଢ଼ିଉଠିବା

pan ਵਸਿਆ ਹੋਣਾ

san वस्

urd آبادہونا , بساہونا

महाराष्ट्र शब्दकोश

उ.क्रि.  कांही धार्मिक व्रत आचरणे ( विशेषतः बायकांनी ). मंगळागौरी पांच वर्षे वसावी लागते . [ सं . उप + आस - उपासना ; वसा ]
अ.क्रि.  
राहणे ; मुक्काम , वस्ती करणे .
स्थळी , जागी असणे ; स्थित , स्थानापन्न असणे ( गांव इ० ). कवण खंडी कवण देशी वसत असतो .
वस्तीने युक्त होणे ( गांव , देश इ० ). प्लेगनंतर आतां कोठे गांव वसला . [ सं . वस - वसन ] म्ह०
मनी वसे ते स्वप्नी दिसे .
सोने पाहावे कसून माणूस पाहावे वसून . वसतकरु - पुस्त्री . उतारु ; प्रवासी ; वाटसरु . [ वसणे + करु प्रत्यय ] वसता - वि .
वस्तीचा ; लोक असलेला . - एभा ३ . ६७९ . वाटती दशदिशा उदासा । वसते गोकुळ वाटे ओसा । - ह २१ . १३ .
राहणारा . स्वानंद वैकुंठी सदा वसता । तुझे ऐश्वर्य स्वभावता । - एभा २१ . १ . वसति , ती - स्त्री .
रहिवास ; मुक्काम .
राहण्याची जागा , ठिकाण , निवास . वसतिगृह - न .
निवासस्थान ; घर .
( विद्यार्थी , पांथस्थ इ० करितां ) राहण्याजेवण्याची जागा ; भोजननिवासगृह ; खाणावळ . ( इं . ) होस्टेल . वसविणे - उक्रि .
स्थापन करणे ; रचणे .
वस्ती करविणे .
नेऊन ठेवणे . वसिष्ठपुत्र एकशत गुणी । जेणे वसविले कृतांतभुवनी । - मुआदि १५ . १२२ .
ठेवणे ; देणे . त्याचि चारी भुजा शोभती । आयुधे वसविली हाती । - एरुस्व १ . ४६ .
वसति करणे , राहणे , प्रत जाणे . तेणे वसविले स्वर्गालय । आतां कवणा पुसावे । - जै १२ . १०६ . वसिन्नणे - वसणे पहा . - मुआदि ५ . १११ . - ह २६ . १७७ .