वाङ्मय

{ vāṅmaya }

मराठी (Marathi) WN

   See : साहित्य, साहित्य

A Sanskrit English Dictionary

वाङ्—मय  n.  mf( ई)n. consisting of speech, depending on sp°, whose essence is sp°, relating to sp° (also -त्व n.), [ŚBr.]; [VS.]; [Prāt.]; [ChUp.] &c.

ROOTS:

वाङ् मय

   eloquent, rhetorical, [W.]
वाङ्—मय  n.  n. sp°, language, [Kum.]

ROOTS:

वाङ् मय

   eloquence, rhetoric, manner of sp°, [RPrāt.]; [Sāh.] &c.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

वाङ्मय [vāṅmaya] a.  a. (-यी f.)
   Consisting of words; लिपेर्यथावद्- ग्रहणेन वाङ्मयं नदीमुखेनेव समुद्रमाविशत् [R.3.28;] इत्येषा वाङ्मयी पूजा श्रीमच्छंकरपादयोः [Śiva-mahimna 4.]
   Relating to speech or words; [Ms.12.6;] स्वाध्यायाभ्यसनं चैव वाङ्मयं तप उच्यते [Bg.17.15.]
   Endowed with speech; अयमात्मा वाङ्मयो मनोमयः प्राणमयः [Bṛi. Up.1.5.3.]
   Eloquent, rhetorical, oratorical.
   यम् Speech, language; म्यरस्तजभ्नगैर्लान्तैरेभिर्दशभिरक्षरैः । समस्तं वाङ्मयं व्याप्तं त्रैलोक्यमिव विष्णुना [Chand. M.1.7;] द्विधाप्रयुक्तेन च वाङ्मयेन सरस्वती तन्मि- थुनं नुनाव [Ku.7.9;] [Śi.2.72.]
   Eloquence.
   Rhetoric.
-यी   The goddess Sarasvatī.

Shabda-Sagara

वाङ्मय  mfn.  ( -यः-यी-यं)
   1. Eloquent, rhetorical.
  n.  ( -यं)
   1. Eloquence. 2. Rhetorical composition, rhetoric, belles lettres.
  f.  ( -यी) SARAS- WATĪ.
    E. वाक् speech, and मयट् aff.

ROOTS:

वाक् मयट्