विना [vinā] ind.
Without, except (with acc., instr. or abl.); यथा तानं विना रागो यथा मानं विना नृपः । यथा दानं विना हस्ती तथा ज्ञानं विना यतिः
[Bv.1.119;] पङ्कैर्विना सरो भाति सदः खलजनैर्विना कटुवर्णैर्विना काव्यं मानसं विषयैर्विना 1.116; विना वाहनहस्तिभ्यः क्रियतां सर्वमोक्षः
[Mu. 7;] [Śi.2.9.] (विनाकृ means 'to leave, abandon, bereave, deprive of'; मदनेन विनाकृता रतिः
[Ku.4.21] 'bereft of Cupid').
In the absence of; विना वचनेन अन्त्यलोप एव न्याय्यः ŚB. on
[MS. 1.5.6.] -Comp.
-उक्तिः f. f. a figure of speech in which विना is used in a poetically charming way; विनार्थसंबन्ध एव विनोक्तिः R. G.; see K. P.1 also.
-भवः, -भावः separation; न सुहृद्भिर्विनाभवः
[Rām.2.94.3;] व्यक्तं दैवादहं मन्ये राघवस्य विनाभवम् 7.5.4.