शस्त्र

हिन्दी (hindi) WN

 noun  वह उपकरण जिससे चिकित्सक फोड़े आदि की चीरफाड़ करता है   Ex. शस्त्रों को उपयोग में लाने से पहले उन्हें खौलते हुए पानी में धोना चाहिए ।

HYPONYMY:

अंगच्छेदक

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

शल्य उपकरण

Wordnet:

asm শল্য উপকৰণ

bd फाहामथाय जोन्थोर

ben শস্ত্র

guj શસ્ત્ર

kan ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಉಪಕರಣ

kas سٲرجِکَل اوزار

kok शस्त्रां

mal ശസ്ത്രക്രിയാഉപകരണങ്ങള്

mar शस्त्रक्रियेचे उपकरण

mni ꯈꯨꯠꯂꯥꯏ

nep शस्त्र

ori ଶଲ୍ୟ ଉପକରଣ

san शस्त्रम्

tam கருவி

urd آپریشن کاآلہ , آپریشن کااوزار , آلات جراحی

   See : हथियार

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  जाचे पसून युद्धाचे वेळार बी दुस्मानाचेर आक्रमण आनी स्वताची राखण करतात अशें साधन   Ex. ताणें एका धारेच्या शस्त्रान वागाचेर हल्लो केलो

HYPONYMY:

तलवार फरशी भालो वज्र कट्यार नाळ कारुची मंत्रप्राप्त-शस्त्र सूळ वाघनाखटां

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

आवत हत्यार

Wordnet:

bd हाथियार

hin हथियार

kan ಶಸ್ತ್ರ

kas ہتھیار

mar शस्त्र

mni ꯈꯨꯠꯂꯥꯏ

nep शस्त्र

ori ଶସ୍ତ୍ର

pan ਸ਼ਸਤਰ

tam ஆயுதம்

tel ఆయుధము

urd ہتھیار , اسلحہ , اوزار

 noun  लडायेचें हत्यार   Ex. भारत विदेशांतल्यान शस्त्रां विकत घेता

HOLO COMPONENT OBJECT:

अस्त्रशस्त्र

HOLO MEMBER COLLECTION:

सैन्य

HYPONYMY:

अस्त्र शस्त्र आर्म कारतूस तलवार खट्वांग आर्द्राशनी तोफगोळा गुप्ती अणू अस्त्र

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

अस्त्र आयूध आवत

Wordnet:

asm অস্ত্র শস্ত্র

bd असत्र

ben অস্ত্র শস্ত্র

guj હથિયાર

hin अस्त्र शस्त्र

kan ಅಸ್ತ್ರ ಶಸ್ತ್ರಾ

kas ۂتھِیار , اَسلَحہ

mal ആയോധനോപകരണം

mni ꯂꯥꯟꯒꯤ꯭ꯈꯨꯠꯂꯥꯏ

nep अस्त्र शस्त्र

ori ଅସ୍ତ୍ର ଶସ୍ତ୍ର

pan ਹਥਿਆਰ

san आयुधम्

tel ఆయుధాల

urd اسلحہ , ہتھیار

 noun  अशी वस्तू जातुंतल्यान दुस्मानाचो हल्लो आडांव शकतात   Ex. ढाल एक शस्त्र आसा

HYPONYMY:

आवरण

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

urd ڈھال

A dictionary, Marathi and English

   A weapon. 2 A weapon figuratively, that in which one's prevalence or power consists;--as learning, beauty, sanctity, the pen &c. Applied also to any thing considered as the masterer, match, vanquisher, antidote &c., of any other thing. श0 तुळणें or तोलणें To point or set or hold in position one's weapon: also to wave or brandish it. श0 धरणें with वर of o. To take up arms against.

Aryabhushan School Dictionary

 n   A weapon.
शस्त्रधरणें   Take up arms against.

मराठी (Marathi) WN

 noun  शत्रूवर आक्रमण करण्याचे व स्वसंरक्षणार्थ वापरले जाणारे साधन   Ex. धारदार शस्त्र असल्यामुळे तो वाघाशी झुंज देऊ शकला

HYPONYMY:

अभिमंत्रित शस्त्र कट्यार तलवार परशु तोफ भाला वाघनख वज्र कारुची तेगा शूल दाव

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

हत्यार आयुध

Wordnet:

bd हाथियार

hin हथियार

kan ಶಸ್ತ್ರ

kas ہتھیار

kok शस्त्र

mni ꯈꯨꯠꯂꯥꯏ

nep शस्त्र

ori ଶସ୍ତ୍ର

pan ਸ਼ਸਤਰ

tam ஆயுதம்

tel ఆయుధము

urd ہتھیار , اسلحہ , اوزار

   See : शस्त्रास्त्र, शस्त्रास्त्र

महाराष्ट्र शब्दकोश

  न. १ हत्यार ; आयुध . २ ( ल . ) ज्यांत एखाद्याचें सामर्थ्य सांठविलेलें आहे असें साधन , पदार्थ , गोष्ट इ० जसें - विद्या , सौंदर्य , पावित्र्य , लेखणी इ० ३ ( ल . ) नाशक , हारक , मारक वस्तु , औषध इ० [ सं . ] शस्त्र तुळणें , शस्त्र तोलणें - १ योग्य स्थितींत , बरोबर रीतीनें , हत्यार धरणें . २ शस्त्र चालविण्यास उद्युक्त होणें ; शस्त्र परजणें . ( वर ) शस्त्र धरणें - १ त्याचें वाईट करण्याविषयीं कंबर बांधणें . २ त्यावर हत्यार घेऊन उठणें ; हल्ला करणें ; दांत धरणें .
०कार  पु. हत्यारें तयार करणारा .
०त्राण  न. शस्त्रसंरक्षक कवच ; चिलखत ; टोप वगैरे . म्यान ; आच्छादन . [ सं . ]
०पाणि वि.  शस्त्रधारी ; हातांत शस्त्र , आयुध असलेला , धारण केलेला ; सशस्त्र . [ सं . ]
०वैद्य  पु. जखमेवर किंवा रोगावर शस्त्रक्रिया करणारा निष्णात वैद्य ; ( इं . ) सर्जन . शस्त्राभ्यास - पु . लष्करी शिक्षण , विद्या ; हत्यारें वापरण्यांत तरबेज होणें . [ सं . ] शस्त्रास्त्र व्यवहार - पु . १ हत्यार वापरणें ; हत्यारांशीं संबंध असणें , येणें , २ ( ल . ) लढाई , युध्द इ० [ सं . शस्त्र + अस्त्र + व्यवहार ] शस्त्री - स्त्री . तलवार ; कटयार ; सुरी . तीस विलोकुनि मानी रामानुज तो मनीं जसी शस्त्री । - मोमंत्ररामायण ; अरण्य २२ .

नेपाली (Nepali) WN

 noun  त्यो साधन जसद्वारा युद्ध आदिका बेला शत्रुमाथि आक्रमण तथा आत्मरक्षा गरिन्छ   Ex. उसले एउटा धारिलो शस्त्रले सिंहमाथि वार गर्‍यो

HYPONYMY:

तलवार भाला छुरी तोप

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

हस्तास्त्र हतियार

Wordnet:

bd हाथियार

hin हथियार

kan ಶಸ್ತ್ರ

kas ہتھیار

kok शस्त्र

mar शस्त्र

mni ꯈꯨꯠꯂꯥꯏ

ori ଶସ୍ତ୍ର

pan ਸ਼ਸਤਰ

tam ஆயுதம்

tel ఆయుధము

urd ہتھیار , اسلحہ , اوزار

 noun  त्यो उपकरण जसले चिकित्सकले पिलो आदि चिरफार गर्छ   Ex. शस्त्रहरूलाई उपयोगमा ल्याउनुभन्दा पहिले तिनलाई उम्लिएको पानीमा धुनुपर्छ

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

शल्य उपकरण

Wordnet:

asm শল্য উপকৰণ

bd फाहामथाय जोन्थोर

ben শস্ত্র

guj શસ્ત્ર

hin शस्त्र

kan ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆ ಉಪಕರಣ

kas سٲرجِکَل اوزار

kok शस्त्रां

mal ശസ്ത്രക്രിയാഉപകരണങ്ങള്

mar शस्त्रक्रियेचे उपकरण

mni ꯈꯨꯠꯂꯥꯏ

ori ଶଲ୍ୟ ଉପକରଣ

san शस्त्रम्

tam கருவி

urd آپریشن کاآلہ , آپریشن کااوزار , آلات جراحی

 noun  त्यो व्यक्ति जसको हातमा अस्त्र वा शस्त्र छैन   Ex. शस्त्रहीनमाथि हमला गर्नु कहाँको इन्साफ हो?

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

bd हाथियारगैयि

ben নিরস্ত্র

guj શસ્ત્રહીન

kok शस्त्रहीण

mal നിരായുധന്

mni ꯈꯨꯠꯂꯥꯏ ꯌꯥꯎꯗꯕ꯭ꯃꯤ

pan ਨਿਹੱਥਾ

san अशरणः

urd نہتّا , نہتھا , خالی ہاتھ , بےہتھیار

A Sanskrit English Dictionary

शस्त्र  n.  1. n. (for 2. See under √ शस्) invocation, praise (applied to any hymn recited either audibly or inaudibly, as opp. to स्तोम, which is sung, but esp. the verses recited by the होतृ and his assistant as an accompaniment to the ग्रहs at the सोम libation), [VS.]; [Br.]; [ŚrS.]; [ChUp.]
   reciting, recitation, [ŚāṅkhBr]
शस्त्र  m.  2. m. (for 1. See p. 1044, col. 1) a sword, [L.]
शस्त्र  n.  n. an instrument for cutting or wounding, knife, sword, dagger, any weapon (even applied to an arrow, [Bhaṭṭ.]; weapons are said to be of four kinds, पाणि-मुक्त, यन्त्र-मुक्त, मुक्ता-मुक्त, and अमुक्त), [ŚBr.] &c. &c.
   any instrument or tool (See comp.)
   iron, steel, [L.]
   a razor, [L.]

Shabda-Sagara

शस्त्र  n.  ( -स्त्रं)
   1. A weapon in general.
   2. Iron.
   3. Steel.
   4. An instru- ment.
   5. A hymn of praise.
  m.  ( -स्त्रः) A sword, a scymitar.
  f.  ( -स्त्री) A knife.
    E. शस् to hurt, aff. ष्ट्रन् .

ROOTS:

शस् ष्ट्रन् .