हरिण [hariṇa] a. a. (-णी f.) [हृ-इनन्]
Pale, whitish; न चाश्वेन विनिर्यासि विवर्णो हरिणः कृशः
[Mb.1.1.61;] रूपेण पश्ये हरिणेन पश्य
[N.22.134.] Reddish or yellowish white.
Having rays; विश्वरूपं हरिणं जातवेदसम्
[Praśna U.1.] 8.
णः A deer, an antelope; (said to be of five kinds: हरिणश्चापि विज्ञेयः पञ्चभेदोऽत्र भैरव । ऋष्यः खड्गो रुरुश्चैव पृषतश्च मृगस्तथा Kālikā P.); अपि प्रसन्नं हरिणेषु ते मनः
[Ku. 5.35.] The white colour.
A goose.
The sun.
Viṣṇu.
Śiva. -Comp.
-अक्ष a. a. deer-eyed, fawneyed. (-क्षः) N. of Śiva. (-क्षी f.) 'deer-eyed', a woman with beautiful eyes.
अङ्कः the moon.
camphor.-कलङ्कः,
-धामन् m. m. the moon.
-नयन, -नेत्र, -लोचनa. deer-eyed, fawn-eyed.
-नर्तकः a Kinnara.
-लाञ्छनः the moon.
-हृदय a. a. deer-hearted, timid.