एकनाथी भागवत - श्लोक २७ वा

नाथमहाराजांचा हा प्रासादिक ग्रंथ परमपूज्य असल्याने यावर भक्तजनांची आदरबुद्धी आहे.


जिह्वैकतोऽमुमपकर्षति कर्हि तर्षा शिश्नोऽन्यतस्त्वगुदरं श्रवणं कुतश्चित् ।

घ्राणोऽन्यतश्चपलदृक् क्व च कर्मशक्तिःर्बह्व्यः सपत्न्य इव गेहपतिं लुनन्ति ॥२७॥

जिव्हा रसाकडे वोढी । तृषा प्राशनालागीं तोडी ।

शिश्नासी रतिसुखाची गोडी । तें चरफडी रमावया ॥१५॥

त्वचा पाहे मृदुपण । उदर वांछी पूर्ण अन्न ।

श्रवण मागती गायन । मधुरध्वन आलापू ॥१६॥

घ्राण उद्यत परिमळा । रूप पहावया वोढी डोळा ।

हस्त वांछिती खेळा । नाना लीळा स्वभावें ॥१७॥

पाय वांछिती गती । ऐशीं इंद्रियें वोढा वोढिती ।

जेवीं एका गेहपती । बहुतां सवती तोडिती ॥१८॥

एवं इंद्रियांसी विषयासक्ती । तेणें वासना दृढ होती ।

त्या देहदेहांतराप्रती । पुरुषासी नेती सर्वथा ॥१९॥

यालागीं करावया विषयत्यागू । अवश्य छेदावा देहसंगू ।

इये अर्थी मनुष्यदेह चांगु । ज्ञानविभागु ये देहीं ॥३२०॥

N/A

References : N/A
Last Updated : September 19, 2011

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP