अनुपसंहारिन्

{ anupasaṃhārin }

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अनुपसंहारिन् [anupasaṃhārin]  m. m. A kind of हेत्वाभास or fallacy in [Nyāya, a s] ubdivision of the अनैकान्तिकहेत्वाभास; वस्तुमात्र- पक्षकोऽनुपसंहारी that is, that which includes every known thing in the पक्ष and thus prevents the corroboration of a general rule of causation by illustrations, positive or negative; as सर्वं नित्यं प्रमेयत्वात्; अत्र सर्वस्यैव पक्षत्वात् प्रमेयत्वं हेतुरनुपसंहारी अन्वये व्यतिरेके वा दृष्टान्ताभावात्.