उद्द्योत [uddyōta] a. a. Shining, blazing; हर्षरश्मिमिरुद्द्योतं यस्यान्तः- पुरमाबभौ
[Rām.1.16.25.] -तः Light, lustre (lit. and fig.); देहोद्द्योतैर्दशाशाः कपिशयति मुहुर्द्वादशादित्यदीप्तिः
[Nāg.4.22.] त्रिभि- र्नेत्रैः कृतोद्द्योतम् Mb.; कुलोद्द्योतकरी तव Rām. adorning or gracing.
Revelation.
A division of a book, chapter, section.
N. N. of the commentary on Ratnāvalī, on Kāvyapradīpa, and on महाभाष्यप्रदीप.