उपजीवक

{ upajīvaka }

A dictionary, Marathi and English

That lives by or upon; that is maintained or supported by. In comp. as कृष्योपजीवी That sustains himself by agriculture; विद्योपजीवी, शास्त्रोपजीवी &c.

Aryabhushan School Dictionary

a   That lives by or upon, that sustains himself by.

महाराष्ट्र शब्दकोश

वि.  
( एखाद्यावर ) उपजीविका करणारा ; पोट भरणारा ; अवलंबून असणारा . उ० कृष्योपजीवी ; विद्योपजीवी . आणि ग्रंथोपजीविये । विशेषीं लोकीं इयें । दृष्टादृष्ट विजयें । होआवें जी । - ज्ञा १८ . १८०० .
निर्वाहाचें साधन असलेलें . ते दैवी सुखसंभवी । तेथ दैवां गुणां येकोपजीवी ॥ - ज्ञा १६ . ६७ . [ सं . उप + जीव ]

A Sanskrit English Dictionary

उप-जीवक  mfn.  mfn. living upon, subsisting by (with instr. or ifc.), [MBh.]; [R.]; [Kathās.] Comm. on [Mn.]

ROOTS:

उप जीवक

living under, depending upon, subject to, a dependant, servant, [Kathās.]
उप-जीवक  fn.  f( इका)n. subsistence, livelihood, [L.]

ROOTS:

उप जीवक

The Practical Sanskrit-English Dictionary

उपजीवक [upajīvaka] विन् [vin]   विन् a.
Living upon, subsisting by (instr. or in comp.); जातिमात्रोपजीविनाम् [Ms.12.114,] 8.2, नानापण्योपजीविनाम् 9.257; द्यूतोपजीव्यस्मि [Mk.2.]
Living under, depending upon, subject to, a dependant, servant (m.); भीमकान्तैर्नृपगुणैः स बभूवोपजीविनाम् [R.1.16;] अस्मद्˚ [K.61.]
-कम्   Means of subsistence, profession.

Shabda-Sagara

उपजीवक  n.  ( -कं)
1. Act, object.
2. Means of subsistence.
E. उप before जीव् to live, वुन् aff.

ROOTS:

उप जीव् वुन्