क्षेत्रिय

{ kṣētriya }

बर'/बड़ो (Bodo) WN

 adjective  क्षत्रिय सोमोन्दैनि   Ex. रामा क्षेत्रिय फोलेरनिमोन

MODIFIES NOUN:

तत्व खामानि

ONTOLOGY:

संबंधसूचक (Relational) ➜ विशेषण (Adjective)

Wordnet:

asm ক্ষত্রীয়

ben ক্ষত্রিয়

guj ક્ષત્રિય

kas شٔترِٛیا , شٔترٛیاہُک

mal ക്ഷത്രീയ വംശജനായ

mar क्षात्र

ori କ୍ଷତ୍ରିୟ

pan ਕਸ਼ਤਰੀ

san क्षात्रम्

tam சத்ரிய

urd چھتری

A Sanskrit English Dictionary

क्षेत्रिय  mfn.  mfn. ‘organic’ (as a disease), incurable (‘curable in a future body i.e. incurable in the present life’ [Pāṇ. 5-2, 92]), [Kpr.]
क्षेत्रिय  m.  m. one who seduces other men's wives, adulterer, [L.]
क्षेत्रिय  n.  n. ( [L.]) an organic and incurable disease, [AV.]
क्षेत्रिय  m.  m. meadow grass, herbage, [L.]
क्षेत्रिय  n.  n. pl. ( आ॑णि) the environs of a place, [AV. ii, 14, 5.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

क्षेत्रिय [kṣētriya] a.  a. [क्षेत्र-घ cf. [P.V.2.92] [Vārt.1,2.] ]
   Relating to a field.
   Curable in a future body, or incurable in the present life, irremediable; दण्डोऽयं क्षेत्रियो येन मय्यपातीति साऽब्रवीत् [Bk.4.32] क्षेत्रियरोगं सखि हृदन्तः
   यम् An organic disease.
   Meadow grass, pasturage.
   (pl.) The surrounding parts of any place; यदि स्थ क्षेत्रियाणाम् [Av.2.14.5.]
   यः A medicament.
   An incurable disease.
   An adulterer.
   Physicking, operating.

Shabda-Sagara

क्षेत्रिय  n.  ( -यं)
   1. Meadow grass, herbage, pasturage.
   2. Physicking, operating.
  m.  ( -यः)
   1. An adulterer.
   2. A medicament, what is fit to be administered in medicine.
   3. An incurable disease.
    E. क्षेत्र a field, the body, घ aff.

ROOTS:

क्षेत्र घ