तंतु

हिन्दी (hindi) WN

 noun  किसी प्राकृतिक वस्तु में पाई जानेवाली लम्बी और पतली ठोस चीज़   Ex. शकरकंद में तंतु पाए जाते हैं ।

HYPONYMY:

जूट पट्ठा खूझा कबाल तिलोहरा

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

रेशा तन्तु आंस

Wordnet:

guj રેશા

kan ನಾರು

mar तंतू

pan ਤੰਤੂ

tam நார்

urd ریشہ

 noun  कोई भी लम्बी और बहुत पतली चीज़   Ex. रेशा एक तरह का तंतु है ।

HYPONYMY:

धागा तार तंतु

ONTOLOGY:

वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

तन्तु

Wordnet:

bd बेजे

kan ನಾರು

kas ریشہٕ

kok तंतू

mal തന്തു

mni ꯂꯡ

pan ਤੰਤੂ

san तन्तुः

tel పీచు

urd دھاگا

   See : धागा, जाला, तार

A dictionary, Marathi and English

   , a fibre, filament, capillament, a tendril, a thread-like worm &c. 2 fig. Connection, tie, string of dependence. v लाग. 3 A term for the only surviving male of a race. 4 S Offspring, progeny, race.

Aryabhushan School Dictionary

  m  A thread; a fibre.

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु. १ सूत ; दोरा ; धागा ; सूत्र . कां वस्त्रपणाचेनि आरोपे । मूर्खाप्रति तंतु हारपे । १८ . ५४४ . २ ( कातड्याची , सालीची , आंतड्याची ) तात ; तार . २ ( फुलांतील ) केसर ; ताणा ; अगारी ; तार . पद्माचा जो तंतु तो वारणाला । वारायाला पै म्हणे सिद्ध झाला । - वामन - नीतिशतक १० ( नवनीत पृ . १३४ ). ४ दोरासारखा किडा . ५ ( ल . ) धागादोरा ; धागा ; संबंध ; लागाबांधा . ( क्रि० लागणे ). ६ एखाद्या कुटुंबातील एकच अवशिष्ट राहिलेला पुरुष . ७ वंश , संतति ; मुलेबाळे ; अपत्य . ८ धोरण ; सूत्र . [ सं . ]
०कार  पु. तंतुवाद्य वाजविणारा . म्हणजे तो इसम सुप्रसिद्ध गवई तंतुकार असेल अगर ... - ऐरापु ११ . [ तंतु + कार ]
०पटन्याय  पु. तंतूवांचून पट नाही , किंबहुना तंतु विशिष्ट प्रकारे जोडले असतां त्यांना पट हे नांव देतात . अशा प्रकारे तंतूचा व पटाचा स्वभावसिद्ध व अभेद्य संबंध आहे , हे दाखविणारा न्यायशास्त्रांतील एक सिद्धांत . कायमचा स्वाभाविक लागाबांधा . [ तंतु = धागा + पट = वस्त्र + न्याय ]
०मेह  पु. ( वैद्यक ) १ लघवीतून धातूची तार जाण्याचा विकार . २ वरील प्रकारच्या विकाराचे मूत्र , रोग . [ तंतु + मेह = मूत्र विकार ]
०वाद्य   तंतवाद्य तंतीवाद्य - न . वीणा ; तंबोरा , इ० तारा , तात लावलेले वाद्य ; तंतवाद्य पहा .
०वाय  पु. १ विणकर ; कोष्टी . २ कोळी ( किडा ). [ सं . ]