-
भ्रज्ज् 1.
cl. 6. Ā. P. ([Dhātup. xxviii, 4] ; cf. √ भृज्) भृज्ज॑ति, °ते (in, [Bhaṭṭ.] only forms of the pr. P. , and pf. बभ्रज्ज; Gr. also pf. बभ्रज्ये and बभर्ज, °जे; aor. अभ्राक्षीत्, अभार्क्षीत्; अभार्क्षीत्, अभष्ट; अभर्ष्ट; fut. भ्रक्ष्यति, °ते, भर्क्ष्यति, °ते; भ्रष्टा, भर्ष्टा; inf. भ्रष्टुम् and भर्ष्टुम्; ind.p. भृष्ट्वा), to fry, parch, roast (esp. grain), [RV.] ; [GṛŚrS.] &c.: Pass. भृज्ज्यते (ep. also °ति; p. भृज्ज्यमान, [Nir.] ) : Caus. भर्जयति (cf. √ भृज्; Gr. also भ्रज्जयति; aor. अबभर्जत् or अबभ्रज्जत्), to fry, roast, [Suśr.] ; [ĀpŚr.] Sch. : Desid. बिभ्रक्षति, बिभर्क्षति; बिभ्रज्जिषति, बिभर्जिषतिGr. : Intens. बरीभृज्ज्यते, बाभ्रष्टि, बाभर्ष्टि, ib.
-
भ्रज्ज् [
cf. √ भ्राज्; Gk. φρύγω; Lat. frigere.]
-
भ्रज्ज् 2. (
ifc. ; nom. भ्रट्) roasting, frying, [Pāṇ. 8-2, 36.]
Site Search
Input language: